Nu we het hoofdthema van de bijbel weten, liefde, wil ik je naar het volgende thema brengen: Vergeving. Maar voordat we daar kunnen komen is het nodig te weten waarom vergeving zo'n belangrijk thema is. En dat begint bij de schepping: Genesis!
Samen lezen Genesis 1 vers 1 t/m 3
Mooi om te zien is dat, in de eerste 3 verzen van de bijbel, direct de drie hoofdpersonen van de bijbel worden geïntroduceerd:
God (in het nieuwe testament ook de Vader genoemd)
De Geest (in het nieuwe testament de heilige Geest genoemd).
Het Woord.
God de Vader en de heilige Geest behoeven denk ik geen uitleg. Maar het Woord wil ik wel even op ingaan. Johannes, de discipel die Jezus liefhad, is het die in zijn evangelie vertelt:
Samen lezen Johannes hoofdstuk 1 vers 1 t/m 4 en daarna vers 14 t/m 17.
Het staat er wat cryptisch misschien, maar:
1. Waar heeft Johannes het over als hij het heeft over 'Het begin'?
2. Wie bedoeld Johannes als hij het heeft over 'Het Woord'?
Dus gelijk in de eerste zin van de bijbel, hebben we God, de heilige Geest en Jezus. De bijbel kent het woord drie-eenheid, dat wij christenen graag gebruiken, niet (probeer het maar eens te vinden!), maar Johannes legt ons wel degelijk uit dat deze drie één zijn. Daar worden soms hele moeilijke theorieën op los gelaten, maar voor mij betekent het dat ze in hun denken en handelen volledig eensgezind zijn.
Deze drie hebben dus de hemel en de aarde, en alles wat daarop is, geschapen.
In zes dagen. En de zevende dag hielden ze rust.
Laten we er verder lezen.
Samen lezen vers 2 t/m 4.
Valt je niet iets op? Wanneer wordt de zon gemaakt?
Vers 3 is opmerkelijk: God schiep het licht op de eerste dag. De zon de maan en de sterren werden echter pas op de vierde dag gemaakt. Wat de oorspronkelijke lichtbron dan was vertelt de bijbel niet. Openbaringen vertelt dat er een nieuwe hemel en een nieuwe aarde komt, zónder zon, maan en sterren, want God zélf zal dan het licht zijn. Of dat de eerste drie dagen ook zo was zou kunnen, maar we weten het niet. Er zijn wel meer mooie theorieën over te vinden, maar daar gaan we nu niet op in. Maar onthoud: Eerst was het licht, later pas de zon, maan en sterren.
Samen lezen vers 6, 7 en 8.
Vers 6 + 7 zijn ook opmerkelijk. Het is ook hier dat er slechts een tipje van de sluier opgelicht wordt. Ik stel me voor dat de aarde in vers één geheel bedekt was met water. In vers zes en zeven laat God een groot gedeelte van het water hoog bóven de aarde komen (niet vragen, want ik heb ook geen idee hoe).
Dus:
De tweede dag.
Samen lezen vers 9 t/m 15
Dan, op de vierde dag, gaat God aanwijzing van vaste tijden maken. Voor God bestonden dagen al uit 24 uur, maar hij gaat het nu zo maken dat het voor ons ook duidelijk is: Overdag de zon, 's nachts de maan.
Samen lezen vers 16 t/m hoofdstuk 2 vers 4a
De mens verschijnt op de zesde dag ten tonele, als laatste scheppingsdaad. Belangrijk om hier op te merken, is dat God de mens naar zíjn beeld maakte.
Schrijf over in je schrift: vers 21, 24 en 25.
En dan, hier staat net iets anders, vers 26. Zie je het verschil?
De mens, jij en ik, zijn de enige wezens die naar zijn beeld zijn gemaakt. We zien in de bijbel dat God met mensen communiceert, en niet met dieren of planten. Er is dan ook een wezenlijk verschil tussen mens en dier. Als God de mens gemaakt heeft bekijkt hij het geheel, en voor het eerst zegt hij dat het zeer goed was!
Nog een laatste opmerking voor we naar het volgende gedeelte gaan: Dood bestond nog niet! Die wordt pas in hoofdstuk 3 geïntroduceerd (zie ook Romeinen 5:12). Ik ga daar hieronder, in de paragraaf 'Tijd', en later in het hoofdstuk 'De val' verder op in.
Maak in je schrift een overzicht van wat op de 1e dag, wat op de 2e dag, enz gemaakt werd door God. Dat mag op je eigen manier (tekenen of kleuren of door een tabel), maak er maar wat leuks van!
Samen lezen Genesis 2 vers 4b t/m 7
God vertelt in dit tweede gedeelte een aantal zaken die mooi en belangrijk zijn voor ons begrip van dit leven en hoe het bedoeld is.
God blies de mens de adem in, wat inhoudt dat de mens een geest heeft. God is Geest en de mens heeft een geest. Hier hebben we het wezenlijke verschil tussen mens en dier. Prof. dr. Bruinsma verwoordt het afzonderlijke van de mens erg mooi in zijn artikel in het Nederlands Dagblad van 1 november 2006:
De mens is niet geschapen ‘naar zijn aard’, maar ‘naar Gods beeld’ (...). Zijn afzonderlijke schepping met zijn specifieke geestelijke vermogens heeft de mens in staat gesteld te zondigen en ook van zonde te worden verlost. Ieder, die een huisdier heeft, kent diens aanhankelijkheid en, tot op zekere hoogte, het onderling begrip. Maar er is geen gesprek mee mogelijk, zelfs niet met een papegaai. Dieren communiceren met geluiden, gebaren en mimiek, maar het in spraak formuleren van gedachten en gevoelens is voorbehouden aan de mens. Dieren kunnen ook in meerdere of mindere mate tellen, maar dat niet doorzetten tot in het oneindige, ze hebben geen besef van oneindigheid of eeuwigheid. En al vlooit en knuffelt een apin nog zo met haar jong, het blijkt dat zelfs een chimpansee zich niet in een ander kan verplaatsen: liefde is een typisch menselijk vermogen. Het zijn juist deze (...) eigenschappen van de mens, die de omgang mogelijk maken, onderling en met God. (bron: http://logos.nl/mens-is-beeld-geen-soort/)
De levensboom is zo mooi, daar wil ik echt even samen bij stil gaan staan.
Samen lezen vers 8 t/m 9
Daar verschijnen twee bijzondere bomen; die van leven, en die van kennis van goed en kwaad. En die laatste is de enige waar ze niet van mogen eten, want anders zouden ze sterven. Die eerste is de mooiste boom ooit! De bijbel vertelt er meer over; als Adam en Eva van de boom van kennis van goed en kwaad eten, wordt de boom van leven bewaakt, zodat geen mens er meer van kan eten.
Samen lezen Genesis 3 vers 22 t/m 24. Wat gebeurt er met de levensboom?
De mens kan niet meer bij de Levensboom komen en het zou nog héél lang duren voordat daar verandering in zou komen. Maar dan, in het laatste hoofdstuk van het laatste boek van de bijbel, komt het weer tevoorschijn! In dit boek lezen we dat God eerst een nieuwe hemel en een nieuwe aarde maakt en dan:
Samen lezen van het laatste boek in de bijbel (hoe heet dat?), van het laatste hoofdstuk vers 1 t/m 5. Wat lees je nu over de levensboom?
De hemel en de aarde waar wij nu wonen is in vuur vergaan. Als dan de nieuwe hemel en de nieuwe aarde gemaakt is, staat het daar weer, de Levensboom! En het geeft volop vrucht en het is tot genezing van de volken! En nu even goed nadenken: Wie is de Levengever?!
Maar we waren met hoofdstuk 2 bezig en daar hadden ze nog niet van de boom van kennis van goed en kwaad gegeten, alles was nog steeds zeer goed. Laten we:
Samen lezen vers 10 t/m 25
We lezen dat Adam eerst alleen was. Nu maakt God uit de man, een vrouw! Adam zocht één die bij hem past en hij vond het in deze vrouw.
En wat gebeurt hier voor iets bijzonders? God maakt niet een nieuwe schepping, maar maakte de vrouw uit de rib van Adam. in 1:27 lazen we al dat hij hem (Adam) mannelijk en vrouwelijk schiep. Alles zat dus al in Adam en toen Adam aangaf zich alleen te voelen, haalde God de vrouw uit hem tevoorschijn! 'Eindelijk een gelijk aan mij!'. En dan dat wonderlijke zinnetje: 'Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; en zij zullen tot één vlees zijn.' Als een man zich hecht aan zijn vrouw, maakt God hen één van lichaam. Wat dat inhoudt, vertelt de bijbel, voor zover ik weet, niet. Wel wordt dit later door Jezus aangehaald en het zegt mij dat het het iets heel bijzonders en moois is, en waardig om alles op alles te zetten om het heel te houden!
Als laatste nog een korte opmerking: De mensen kenden, vóór hun val door zonde, geen schaamte. Er was geen kwaad en er was niets wat ze liever verbergen wilden.
Ik wil hier even kort ontdekken wat de bijbel schrijft over Jezus met betrekking tot de schepping van hemel en aarde.
Zoals we hiervoor al ontdekten, is Jezus het Woord. Johannes schrijft daarover: "Alle dingen zijn door het Woord gemaakt en zonder dit Woord is geen ding gemaakt dat gemaakt is." Johannes getuigt dus dat Jezus onze schepper is en schepper van alles wat wij kunnen waarnemen met onze zintuigen.
Er is een erg mooie schat verborgen in Spreuken! Het boek Spreuken is geschreven door Salomo, bijna 1000 jaar voordat Jezus geboren zou worden. Een profetie dus:
Samen lezen Spreuken 8 helemaal. De eerste zin moet je in je hoofd even wijzigen in: 'Roept Jezus' Wijsheid niet en laat Jezus' inzicht Haar stem niet klinken?'.
Hier heet Jezus Wijsheid. Het is zo bijzonder, omdat Salomo (de schrijver van Spreuken) hier een super mooie beschrijving van Jezus geeft, bijna 1000 jaar voor Zijn geboorte! Voor hier, gaat het mij nu even om de verzen 23-31 waar staat: "van eeuwigheid af ben Ik gezalfd geweest" en "voordat de aarde er was". En let op wat er nu staat:
toen God de aarde maakte was Jezus zijn "lievelingskind", God verheugde zich over Hem.
Jezus, op Zijn beurt, verheugde zich over de mens en nu over jóu!
Is dat mooi, of is dat mooi?!
Laat je trouwens niet in de war brengen door je af te vragen wie de aarde nu gemaakt heeft, God of Jezus, want zij zijn beide God en samen één. De bijbel doet dit meerdere malen: Als de één iets gedaan heeft, heeft de ander dat ook, het loopt steeds door elkaar heen. Dat hoeven we niet te snappen, maar te weten: Vader, Zoon en Geest zijn één. Niets of niemand die hen uit elkaar kan krijgen of tegen elkaar kan op zetten!
We kunnen concluderen dat Jezus:
Gods zoon is;
Zelf God is;
Van eeuwigheid was en is en zal zijn;
Bij de schepping was;
Alles door hem ontstaan is;
Zich verheugt over de mens. Zich verheugt over jou!
Wat staat er over Satan geschreven? God schenkt er bitter weinig aandacht aan. Ezechiël schrijft, in hoofdstuk 28, dat Satan ook in Eden was. Hij was deel van de schepping, een engel en 'volmaakt was in [zijn] wegen, vanaf de dag dat [hij] geschapen [werd], totdat er ongerechtigheid in [hem] gevonden werd'. Ergens in Eden is het dus mis gegaan met hem, het zou bijvoorbeeld kunnen dat de val van Adam en Eva tevens het moment was van de val van Satan, maar dat kunnen we niet met zoveel woorden lezen. Als je twijfelt over de identiteit van de slang in Genesis 3, kun je openbaringen 20 vers 1 en 2 lezen. De woonplaats van Satan was overigens niet Eden, dat was de hemel. Job vertelt hierover, en in Openbaringen 12 lezen we: 'De draak (Satan) en zijn engelen voerden oorlog, maar zij waren niet sterk genoeg, en hun plaats werd in de hemel niet meer gevonden. En de grote draak (Satan) werd op aarde geworpen, en zijn engelen met hem.'
Dus: In Eden was hij aanvankelijk volmaakt, ergens tijdens het Eden tijdperk is hij gevallen, maar woonde nog wel in de hemel. Na Jezus opstanding werd hij uit de hemel geworpen. Voor nu even genoeg; ik wil wGods voorbeeld volgen en er bitter weinig aandacht aan besteden.
Over de schepping van engelen zelf vinden we niets in de bijbel (behalve dan dat het schepselen zijn). Wel staat er geschreven (Job 38) dat de engelen juichten toen God de hemel en de aarde schiep.
Ik ga hier niet uitgebreid op de leer van de evolutie in. Wel even één belangrijk onderscheid:
Micro-evolutie: Dit gaat om vorming van rassen. Bijvoorbeeld: Uit een wolf zijn vele verschillende hondenrassen voortgekomen, van de Pekingees tot aan de Sint-Bernard. Dit wordt continue waargenomen.
Macro-evolutie: Dit gaat om vorming van soorten. Bijvoorbeeld: Uit een hond wordt een kat geboren. Zo zou de mens uit een aap geboren zijn. Dit is nog nooit waargenomen.
Macro-evolutie leert dat miljarden jaren geleden er alleen eenvoudige levens-soorten bestonden en dat daaruit telkens hogere levens-soorten uit geboren werden. Met uiteindelijk resultaat, een paar miljoen jaar geleden: De mens uit een aap. Dankzij de dood was dit mogelijk; zij noemen dat Survival of the fittest (overleving van de sterksten).
We hebben in deze les al geleerd dat God de schepper is van alles. Ik wil nog een paar teksten met je lezen die belangrijk zijn als het hierover gaat, omdat ze ons leren hoe het werkelijk is gegaan. Pak je bijbel er maar weer bij!
Samen lezen
Exodus 20:11
Romeinen 5:12 en 6:23
Dus: In het begin was er geen leven op aarde. God heeft in zes dagen al het leven gemaakt. Na enige tijd zondigde de mens en pas daarna kwam de dood in de wereld.
De vraag kan bij je opkomen: Waarom heeft God eigenlijk dit alles gemaakt?
Ik sluit daarom dit hoofdstuk af met:
Openbaringen 4:11: Door uw wil bestaan alle dingen en zijn zij geschapen.
Spreuken 16:4: De HEERE heeft alles gemaakt omwille van Zichzelf.
Amen!